Verbum

утоление

1) заспакаенне, -ння ср., здаволенне, -ння ср., спатоленне, -ння ср.

неоконч. заспакойванне, -ння ср., здавольванне, -ння ср., спатольванне, -ння ср.

2) заспакаенне, -ння ср., суцішэнне, -ння ср., спатоленне, -ння ср.

неоконч. заспакойванне, -ння ср., спатольванне, -ння ср.

см. утолить

утолить

совер.

1) (удовлетворить) заспакоіць, здаволіць, спатоліць

(жажду — ещё) прагнаць

2) (успокоить, умерить) заспакоіць, суцішыць, спатоліць

утолиться

1) (удовлетвориться — о желании, потребности) заспакоіцца, здаволіцца, спатоліцца

2) перен. (ослабеть, уменьшиться, прекратиться) заспакоіцца, суцішыцца

утолочь

совер. прост. утаўчы, стаўчы

утолочься

утаўчыся, стаўчыся

утолстить

совер. патаўсціць

утолститься

патаўсціцца

утолщать

несовер. патаўшчаць

утолщаться

возвр., страд. патаўшчацца

утолщение

в разн. знач. патаўшчэнне, -ння ср.