Verbum

умирание

паміранне, -ння ср., уміранне, -ння ср.

умирать

несовер. паміраць, уміраць

умирать со смеху — паміраць (заходзіцца) са смеху (з рогату)

умирать от скуки — паміраць ад нуды

см. умереть

умирающий

1) прич. які (што) памірае, які (што) умірае

2) прил. паміраючы

3) сущ. паміраючы, -чага муж.

умиротворение

прымірэнне, -ння ср., заміранне, -ння ср.

супакаенне, -ння ср.

(неоконч. действие) супакойванне, -ння ср.

умиротворённый

прич., прил. прыміраны, заміраны

(успокоенный) супакоены

см. умиротворить

умиротворитель

книжн. прымірыцель, -ля муж.

умиротворительница

прымірыцелька, -кі жен.

умиротворить

совер. (примирить кого с кем) прымірыць, замірыць

(успокоить) супакоіць

умиротвориться

прымірыцца, замірыцца

супакоіцца

умиротворять

несовер. (примирять кого с кем) прыміраць, заміраць

(успокаивать) супакойваць