натр
едкий натр хим. — едкі натр, род. едкага натру
натравить
I совер.
1) (уничтожить отравой) натруціць, наатручваць, атруціць, мног. паатручваць
2) охот. напаляваць
3) прям., перен. разг. (кого-что на кого-что) нацкаваць
(подстрекнуть) падбухторыць (супраць каго-чаго)
натравить собаку на кого-либо — нацкаваць сабаку на каго-небудзь
II совер. (произвести потраву посевов и т.п.) натравіць, стравіць, спасвіць
III совер. (вытравить) спец. натравіць, вытравіць
натравить рисунок — натравіць (вытравіць) малюнак
натравленный
I 1) натручаны, наатручваны, атручаны,
мног. паатручваны
2) напаляваны
3) нацкаваны
падбухтораны
см. натравить I
II натраўлены, страўлены, спасвены
см. натравить II
III спец. натраўлены, вытраўлены
см. натравить III
натравливание
I 1) натручванне,
-ння ср., атручванне,
-ння ср., тручэнне,
-ння ср.
2) напалёўванне, -ння ср.
3) нацкоўванне, -ння ср., падбухторванне, -ння ср.
см. натравливать I
II натраўліванне,
-ння ср., вытраўліванне,
-ння ср.
см. натравливать II
натравливать
I несовер.
1) (уничтожать отравой) натручваць, атручваць, труціць
2) охот. напалёўваць
3) прям., перен. разг. (кого-что на кого-что) нацкоўваць
(подстрекать) падбухторваць (супраць каго-чаго)
II несовер. (вытравлять) спец. натраўліваць, вытраўляць
натравливаться
I несовер. страд.
1) натручвацца, атручвацца, труціцца
2) напалёўвацца
3) нацкоўвацца
падбухторвацца
см. натравливать I
II несовер. страд. спец. натраўлівацца, вытраўляцца
см. натравливать II
натравлять
несовер. см. натравливать I