натравить

I совер.

1) (уничтожить отравой) натруціць, наатручваць, атруціць, мног. паатручваць

2) охот. напаляваць

3) прям., перен. разг. (кого-что на кого-что) нацкаваць

(подстрекнуть) падбухторыць (супраць каго-чаго)

натравить собаку на кого-либо — нацкаваць сабаку на каго-небудзь

II совер. (произвести потраву посевов и т.п.) натравіць, стравіць, спасвіць

III совер. (вытравить) спец. натравіць, вытравіць

натравить рисунок — натравіць (вытравіць) малюнак

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)