Verbum

умилённо

нареч. замілавана

расчулена

умилённость

замілаванасць, -ці жен.

расчуленасць, -ці жен.

умилённый

замілаваны

расчулены

умилительно

1) нареч. з замілаваннем

2) безл. в знач. сказ. міла, прыемна

умилительность

замілавальнасць, -ці жен.

расчуленасць, -ці жен.

умилительный

замілавальны

умилить

совер. замілаваць

(растрогать) расчуліць

умилиться

замілавацца

расчуліцца

умилосердить

совер. уст. уміласцівіць, уласкавіць

умилосердиться

уміласцівіцца, зміласцівіцца, паласкавець

стаць літасцівым, зрабіцца літасцівым, стаць міласэрным, зрабіцца міласэрным