Verbum

скида́ть​^I сов., разг., в разн. знач. скіда́ць, мног. паскіда́ць, паскі́дваць;

скида́ть снег с кры́ши скі́даць снег з да́ху;

скида́ть до́ски с маши́ны скіда́ць (паскіда́ць, паскі́дваць) до́шкі з машы́ны;

скида́ть ка́мни в ку́чу скі́даць (паскіда́ць, паскі́дваць) каме́нне ў ку́чу.

скида́ть​^II несов., уст., прост. (снимать что-л. надетое, скидывать) скіда́ць, скі́дваць.

Ски́дель г. Скі́дзель, -ля м.

ски́дельский скі́дзельскі.

Ски́дельский райо́н Скі́дзельскі раён.

ски́дка в разн. знач. скі́дка, -кі ж., зні́жка, -кі ж.;

прода́жа това́ров со ски́дкой про́даж тава́раў са зні́жкай (скі́дкай);

без ски́дки на мо́лодость без скі́дкі на маладо́сць;

за́яц сде́лал ски́дку за́яц зрабі́ў скі́дку;

скидно́й скідны́.

ски́дывание скіда́нне, -ння ср., скі́дванне, -ння ср.;

ски́дывать несов., в разн. знач. скіда́ць, скі́дваць;

ски́дывать ка́мни в ку́чу скіда́ць (скі́дваць) камя́ні ў ку́чу;

ски́дывать се́но с во́за скідаць (скі́дваць) се́на з во́за; см. ски́нуть;

ски́дываться страд. скіда́цца, скі́двацца.