ды́ба
Verbum
анлайнавы слоўнікды́биться
ды́бом
◊
во́лосы вста́ли ды́бом валасы́ ду́ба ста́лі.
дыбы́ на дыбы́
ды́лда
дым дым,
◊
дым коромы́слом дым каро́мыслам;
нет дыма без огня́
дыма́рь
дыми́ть
1. (испускать дым) дыме́ць;
2. (напускать дыма) дымі́ць;
дыми́ться дымі́цца;
дымка смуга́, -гі́