доI предлог с род. да (каго, чаго);
от Ми́нска до По́лоцка ад Мі́нска да По́лацка;
отложи́ть до ве́чера адлажы́ць (адкла́сці) да ве́чара;
дойти́ до реки́ дайсці́ да ракі́ (рэ́чкі);
начи́стить до бле́ска начы́сціць да бля́ску;
зал вмеща́ет до ты́сячи челове́к за́ла ўмяшча́е да ты́сячы чалаве́к;
до вре́мени да ча́су;
до поры́ до вре́мени да пары́ да ча́су;
до свида́ния да пабачэ́ння;
от сло́ва до сло́ва ад сло́ва да сло́ва.
доII муз. до нескл., ср.;
ве́рхнее до ве́рхняе до.
доба́вить сов.
1. даба́віць; прыба́віць;
2. (сказать или написать в дополнение) дада́ць;
доба́виться даба́віцца; прыба́віцца;
добавле́ние ср.
1. (действие) дабаўле́нне, -ння ср.; прыбаўле́нне, -ння ср.; дадава́нне, -ння ср.; см. добавля́ть;
2. (то, что добавляется) даба́ўка, -кі ж.; прыба́ўка, -кі ж.; дада́так, -тку м.;
примеча́ния и добавле́ния заўва́гі і дада́ткі;
в добавле́ние к ска́занному у дада́так да ска́занага;
доба́вленный
1. даба́ўлены; прыба́ўлены;
2. дада́дзены; см. доба́вить;
добавля́ть несов.
1. дабаўля́ць; прыбаўля́ць;
2. (говорить или писать в дополнение) дадава́ць;
добавля́ться
1. дабаўля́цца, прыбаўля́цца;
2. страд. дабаўля́цца, прыбаўля́цца; дадава́цца; см. добавля́ть.