дёготь дзёгаць, -гцю
Verbum
анлайнавы слоўнікдёр / дать (зада́ть) дёру
дёрг
дёрганье
1. (за что-л.) ту́занне, -ння
2. (выдёргивание) вырыва́нне, -ння
3.
4. (судорожные, нервные подёргивания) ту́занне, -ння
дёргать
1. (за что-л.) ту́заць, шмо́ргаць, то́ргаць; (тянуть) цягну́ць; (рвать) рваць;
дёргать за рука́в ту́заць (то́ргаць) за рука́ў;
дёргать кого́-л. за язы́к
2. (выдёргивать) рваць, вырыва́ць; (перья, сено, шерсть) ску́бці;
дёргать гво́зди рваць (вырыва́ць) цвікі́;
3.
4.
у меня́ дёргает па́лец у мяне́ то́ргае па́лец;
5. (носом) шмо́ргаць;
дёргаться
1. ту́зацца; калаці́цца, крыві́цца, ку́рчыцца; то́ргацца; (передёргиваться) паце́пвацца, перасмы́квацца;
2.
дёрен
дёренные, дёреновые
дёрка
◊
дать дёрку даць ла́зню, даць ды́хту.