Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дёготь дзёгаць, -гцю м.

дёр / дать (зада́ть) дёру прост. даць дра́ла (драпака́, лататы́).

дёрг межд., разг. тузе́ль, шморг, торг;

дёрганный

1. ту́заны, шмо́рганы; рва́ны;

2. ску́бены; см. дёргать 1, 2;

дёрганье

1. (за что-л.) ту́занне, -ння ср., шмо́рганне, -ння ср., то́рганне, -ння ср.;

2. (выдёргивание) вырыва́нне, -ння ср.;

3. перен. (беспокойство) ту́занне, -ння ср.; назаля́нне, -ння ср., дакуча́нне, -ння ср.;

4. (судорожные, нервные подёргивания) ту́занне, -ння ср., ку́рчанне, -ння ср.; то́рганне, -ння ср.; см. дёргать 4;

дёргать несов.

1. (за что-л.) ту́заць, шмо́ргаць, то́ргаць; (тянуть) цягну́ць; (рвать) рваць;

дёргать за рука́в ту́заць (то́ргаць) за рука́ў;

дёргать кого́-л. за язы́к перен. цягну́ць каго́е́будзь за язы́к;

2. (выдёргивать) рваць, вырыва́ць; (перья, сено, шерсть) ску́бці;

дёргать гво́зди рваць (вырыва́ць) цвікі́;

3. перен. ту́заць (каго); назаля́ць (каму), дакуча́ць, надакуча́ць (каму);

4. безл. (в судорожных, нервных подёргиваниях) ту́заць; калаці́ць; крыві́ць; ку́рчыць; (о боли) то́ргаць;

у меня́ дёргает па́лец у мяне́ то́ргае па́лец;

5. (носом) шмо́ргаць;

дёргаться

1. ту́зацца; калаці́цца, крыві́цца, ку́рчыцца; то́ргацца; (передёргиваться) паце́пвацца, перасмы́квацца;

2. страд. рва́цца, вырыва́цца, ску́бціся; см. дёргать 2.

дёрен бот. дзёран, -ну м.;

дёренные, дёреновые мн., сущ., бот. дзёранавыя, -вых.

дёрка прост. лупцо́ўка, -кі ж., лу́пка, -кі ж.;

дать дёрку даць ла́зню, даць ды́хту.