Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ску́ченный

1. (о сене) згрэ́бены (скі́даны, зго́рнуты, ссу́нуты) у ку́чу (у ку́чы);

2. (помещающийся в тесноте) ску́чаны;

ску́чивать несов.

1. (собирать в кучу) зграба́ць (скіда́ць, скі́дваць, зго́ртваць, ссо́ўваць) у ку́чу (у ку́чы);

2. (помещать на небольшом пространстве, в тесноте) ску́чваць;

ску́чиваться

1. ску́чвацца, збіва́цца ў ку́чу (у ку́чы);

2. страд. зграба́цца (скіда́цца, зго́ртвацца, скі́двацца, ссо́ўвацца) у ку́чу (у ку́чы); см. ску́чивать 1;

ску́чить сов.

1. (собрать в кучу) згрэ́бці (скі́даць, згарну́ць, ссу́нуць) у ку́чу (у ку́чы);

2. (поместить на небольшом месте, в тесноте) ску́чыць;

ску́читься ску́чыцца, збі́цца ў ку́чу (у ку́чы).

скучи́ща разг. нудо́та, -ты ж.

скучне́е сравн. ст.

1. нареч. нудне́й; сумне́й, марко́тней; см. ску́чно;

2. прил. нудне́йшы; сумне́йшы, марко́тнейшы; см. ску́чный.

ску́чно нареч., безл., в знач. сказ.

1. ну́дна;

2. (тоскливо) су́мна, марко́тна;

скучнова́то нареч., безл., в знач. сказ.

1. нуднава́та;

2. (о чувстве скуки, тоски) сумнава́та, марко́тна;

скучнова́тый

1. нуднава́ты;

2. (тоскливый) сумнава́ты, марко́тны;