Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

скрю́чивать несов.

1. (сгибать) разг. згіна́ць у крук, ску́рчваць;

2. (сцеплять крюками) спец. скруко́ўваць, счэ́пліваць;

скрю́чиваться

1. згіна́цца ў крук, ску́рчвацца;

2. страд. згіна́цца ў крук; скруко́ўвацца, счэ́плівацца; см. скрю́чивать;

скрю́чить сов.

1. (согнуть) разг. сагну́ць у крук, ску́рчыць;

2. (сцепить крюками) спец. скрукава́ць, счапі́ць;

скрю́читься сагну́цца ў крук, ску́рчыцца.

скря́га разг. скна́ра, -ры м. и ж., жмі́нда, -ды м. и ж.;

скря́жничать несов., разг. быць скна́рай, скна́рнічаць;

скря́жничество ср. ску́пасць, -ці ж., скна́рнасць, -ці ж., скна́рніцтва, -ва ср.

скувыркну́ться и скувырну́ться сов., см. сковырну́ться.

скуде́ль уст. скудзе́ль, -лі ж.; (глина) глі́на, -ны ж.;

скуде́льный уст.

1. гліня́ны;

2. (бренный) перен. тле́нны.