Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

скрепери́ст спец. скрэперы́ст, -та м.;

скрепери́стка скрэперы́стка, -кі ж.;

скре́перный стр., горн. скрэ́перны.

скрепи́ть сов.

1. (прочно соединить) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць; (болтами — ещё) знітава́ць; (бумагу и т. п.) сашчапі́ць, мног. пасашчэ́пліваць, пасашчапля́ць;

скрепи́ть у́зы перен. змацава́ць ву́зы (по́вязі);

2. (удостоверить подписью, печатью) змацава́ць, мног. пазмацо́ўваць;

скрепя́ се́рдце неахво́тна, не́хаця;

скрепи́ться

1. змацава́цца; сашчапі́цца, мног. пасашчэ́плівацца, пасашчапля́цца;

2. (побороть себя) уст. стрыма́цца, перамагчы́ сябе́.

скре́пка сашчэ́пка, -кі ж.

скрепле́ние ср.

1. (действие) змацава́нне, -ння ср.; неоконч. змацо́ўванне, -ння ср.; сашчэ́пліванне, -ння ср.;

2. техн. змацава́нне, -ння ср.; (скрепа) скрэ́па, -пы ж.; (скоба) кля́мар, -ра м.; (шпонка) шпо́нка, -кі ж., шпо́на, -ны ж.;

скреплённый змацава́ны, мног. пазмацо́ўваны; знітава́ны; сашчэ́плены, мног. пасашчэ́пліваны, пасашчапля́ны.

скрепля́ть несов.

1. (прочно соединять) змацо́ўваць; (болтами — ещё) зніто́ўваць; (бумагу и т. п.) сашчэ́пліваць, сашчапля́ць;

2. (удостоверять) змацо́ўваць; см. скрепи́ть;

скрепля́ться возвр., страд. змацо́ўвацца; зніто́ўвацца; сашчэ́плівацца, сашчапля́цца; см. скрепи́ться 1, скрепля́ть;