выпу́чивать несов., разг. выпу́чваць, выпіна́ць; (о глазах) прост. вытарэ́шчваць, вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;
выпу́чиваться возвр., страд. выпу́чвацца, выпіна́цца; (о глазах — обычно) вытарэ́шчвацца, вытрэ́шчвацца, вылу́плівацца.
вы́пучить сов., разг. вы́пучыць, мног. павыпу́чваць, вы́пнуць; (о глазах) прост. вы́тарашчыць, вы́трашчыць, вы́лупіць;
вы́пучиться вы́пучыцца, мног. павыпу́чвацца; вы́пнуцца; (о глазах — обычно) вы́тарашчыцца, вы́трашчыцца, вы́лупіцца, мног. павылу́плівацца.
вы́пушить сов., портн. аблямава́ць;
вы́пушка ж. аблямо́ўка, -кі ж.; (кант) кант, род. ка́нта м.; (меховая) вы́пушка, -кі ж., апу́ха, -хі ж.;
вы́пущенный в разн. знач. вы́пушчаны, мног. павыпуска́ны; см. вы́пустить.
вы́пытанный разг. вы́пытаны;