Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

слу́шанный слу́ханы;

слу́шатель слуха́ч, -ча́ м.;

слу́шательница слуха́чка, -кі ж.;

слу́шательский слуха́цкі;

слу́шать несов., в разн. знач. слу́хаць;

слу́шать ра́дио слу́хаць ра́дыё;

слу́шать конце́рт слу́хаць канцэ́рт;

слу́шать де́ло в суде́ слу́хаць спра́ву ў судзе́;

слу́шать курс вы́сшей матема́тики слу́хаць курс вышэ́йшай матэма́тыкі;

он во всём слу́шал отца́ ён ва ўсім слу́хаў ба́цьку;

слу́шать певи́цу слу́хаць спява́чку;

слу́шаться

1. (повиноваться) слу́хаць (каго), слу́хацца;

2. страд. слу́хацца;

слу́шаюсь! слу́хаю!

слушо́к м., уменьш.-уничиж. чу́тка, -кі ж., шэ́пты, -таў мн.