Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

скрипа́ч скрыпа́ч, -ча́ м.;

скрипа́чка скрыпа́чка, -кі ж.

скрипе́ние рыпе́нне, -ння ср.; скрыпе́нне, -ння ср.; ры́панне, -ння ср.; скры́панне, -ння ср.;

скрипе́ть несов.

1. (издавать скрип) рыпе́ць, скрыпе́ць; ры́паць, скры́паць;

2. перен. (жить кое-как), разг., шутл. ліпе́ць, скрыпе́ць.

скрипи́чный муз. скрыпі́чны;

скрипи́чный ключ скрыпі́чны ключ;

скрипи́чный конце́рт скрыпі́чны канцэ́рт.

скри́пка муз. скры́пка, -кі ж.;

игра́ть пе́рвую скри́пку ігра́ць пе́ршую скры́пку.

скри́пнуть сов., однокр. ры́пнуць; см. скрипе́ть.

скрипу́н зоол. скрыпу́н, -на́ м., рыпу́н, -на́ м.

скрипу́чий разг. рыпу́чы, рыплі́вы.

скро́енный скро́ены.