Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́пас м., с.-х., обл.

1. (действие) выпа́сванне, -ння ср., вы́пас, -су м.;

2. (место) вы́пас, -су м.; (пастбище) па́ша, -шы ж.;

выпаса́ть несов. выпа́сваць;

выпасно́й выпасны́;

вы́пасти сов., обл. вы́пасвіць.

вы́пасть сов., в разн. знач. вы́пасці, мног. павыпада́ць;

из кни́ги вы́пало письмо́ з кні́гі вы́пала пісьмо́;

вы́пал снег вы́паў снег;

вы́пало ему́ сча́стье вы́пала яму́ шча́сце;

жре́бий вы́пал ему́ жэ́рабя вы́пала яму́ (на яго́);

вы́пасть на до́лю вы́пасці на до́лю;

вы́пасть из по́ля зре́ния вы́пасці з по́ля зро́ку, вы́пасці з во́ка.

вы́паханный

1. спусто́шаны, вы́сілены;

2. вы́араны; см. вы́пахать;

вы́пахать сов.

1. (истощить пахотой) спусто́шыць, вы́сіліць;

2. (извлечь, добыть из земли паханием) вы́араць;

вы́пахаться

1. (истощиться пахотой) спусто́шыцца, вы́сіліцца;

2. (извлечься, добыться из земли паханием) вы́арацца.

выпа́хивать несов.

1. (истощать пахотой) спусто́шваць, высі́льваць;

2. (извлекать, добывать из земли паханием) выво́рваць;

выпа́хиваться

1. (истощаться пахотой) спусто́швацца, высі́львацца;

2. (извлекаться, добываться из земли паханием) выво́рвацца; см. вы́пахаться;

3. страд. спусто́швацца, высі́львацца; выво́рвацца; см. выпа́хивать.