вы́кидыш мед. вы́кідыш, -ша м.
вы́кинутый (выброшенный) вы́кінуты, мног. павыкіда́ны, павыкі́дваны; см. вы́кинуть 1;
вы́кинуть сов.
1. (выбросить) вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць;
2. перен., разг. вы́кінуць, адпалі́ць; см. выки́дывать 2;
3. (разрешиться от бремени выкидышем) прост. скі́нуць;
вы́кинуться прост. вы́кінуцца, мног. павыкіда́цца, павыкі́двацца.
выкипа́ние выкіпа́нне, -ння ср.;
выкипа́ть несов. выкіпа́ць.
вы́кипеть сов. вы́кіпець, мног. павыкіпа́ць.
вы́кипятить сов., разг. вы́кіпяціць;
вы́кипятиться вы́кіпяціцца;
вы́кипяченный вы́кіпячаны.