рукополага́ться страд. пасвяча́цца (у духо́ўны сан).
рукоположе́ние церк. пасвячэ́нне (у духо́ўны сан);
рукоположи́ть сов., церк. пасвяці́ць (у духо́ўны сан).
рукоприкла́дство ср.
1. разг. рукапрыкла́дства, -ва ср., біццё, -цця́ ср.;
2. уст. (засвидетельствование подписью) уласнару́чны по́дпіс.
рукоя́тка и рукоя́ть ж. ру́чка, -кі ж., дзяржа́нне, -ння ср., дзяржа́льна, -на ср.