ры́ба ры́ба, -бы ж.;
◊
ни ры́ба ни мя́со ні ры́ба ні мя́са; ні пра́жаны ні сма́жаны; ні пе́чаны ні ва́раны; ні з мя́са ні з пе́р’я; ні ла́ду ні скла́ду;
как ры́ба в воде́ як ры́ба ў вадзе́;
в му́тной воде́ ры́бу лови́ть погов. у каламу́це ры́бу лаві́ць;
би́ться как ры́ба об лёд погов. бі́цца як ры́ба аб лёд;
немо́й (нем) как ры́ба нямы́ як ры́ба.
рыба́лить несов., обл. рыба́чыць.
рыба́лка ж.
1. разг. рыба́лка, -кі ж.; ры́бная ло́ўля;
пошёл на рыба́лку пайшо́ў на ры́бу (на рыба́лку);
2. м. и ж., обл. рыба́к, -ка́ м.; рыба́чка, -кі ж.
ры́барь и рыба́рь уст., обл. рыба́к, -ка́ м.
рыба́чество рыба́цтва, -ва ср.;
рыба́чий рыба́цкі, рыба́чы;
рыба́чить несов. рыба́чыць;
рыба́чка рыба́чка, -кі ж.