ру́шить несов.
1. разбура́ць; (валить) валі́ць; (обрушивать) абва́льваць, абру́шваць, абу́рваць;
2. перен., прост., уст. паруша́ць;
3. спец., обл. драць, дзе́рці, абдзіра́ць;
ру́шить про́со драць (абдзіра́ць) про́са;
ру́шиться
1. разбура́цца; (валиться) валі́цца; (обрушиваться) абва́львацца, абру́швацца, абу́рвацца;
2. перен. па́даць, права́львацца; ісці́ ма́рна; (гибнуть) гі́нуць; см. ру́шить;
3. страд. разбура́цца; валі́цца, абва́львацца, абру́швацца, абу́рвацца; паруша́цца; дра́цца, дзе́рціся, абдзіра́цца; см. ру́шить.
рушни́к обл. ручні́к, -ка́ м.; уціра́льнік, -ка м.