Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

руча́тельство ср. пару́ка, -кі ж.;

руча́ться несов. руча́цца.

руче́й руча́й, -чая́ м.;

пла́кать в три ручья́ пла́каць го́ркімі сляза́мі.

руче́йник рыб. (насадка) шы́цік, -ка м., ашы́так, -тка м.

руче́йный ручаёвы.

ру́чкаI (уменьш. к рука́) ру́чка, -кі ж.;

ру́чка ребёнка ру́чка дзіця́ці.

ру́чкаII

1. ру́чка, -кі ж.;

дверна́я ру́чка дзвярна́я ру́чка;

ру́чка кофе́йника ру́чка кафе́йніка;

2. (письменная принадлежность) ру́чка, -кі ж.;

автомати́ческая ру́чка аўтаматы́чная ру́чка;

ша́риковая ру́чка ша́рыкавая ру́чка.

ручни́к

1. уст., обл. (полотенце) ручні́к, -ка́ м.;

2. (молот) спец. ручны́ мо́лат.

ручно́й

1. в разн. знач. ручны́;

ручны́е часы́ ручны́ гадзі́ннік;

ручна́я рабо́та ручна́я рабо́та (пра́ца);

ручна́я прода́жа ручны́ про́даж;

2. (о животных) сво́йскі, прыру́чаны; ручны́;

ручно́й со́кол ручны́ со́кал.

ручьево́й ручаёвы.