рукоприкла́дство ср.
1. разг. рукапрыкла́дства, -ва ср., біццё, -цця́ ср.;
2. уст. (засвидетельствование подписью) уласнару́чны по́дпіс.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)