вы́верить сов. вы́верыць;
вы́верка вы́верка, -кі ж.
вы́вернутый
1. вы́кручаны, мног. павыкру́чваны;
2. вы́вернуты, мног. павываро́чваны;
3. вы́віхнуты, вы́кручаны, мног. павыкру́чваны, вы́вернуты, мног. павываро́чваны;
4. вы́вернуты; см. вы́вернуть;
вы́вернуть сов.
1. вы́круціць, мног. павыкру́чваць;
вы́вернуть ла́мпочку вы́круціць ля́мпачку;
2. (перевернуть наизнанку) вы́вернуць, мног. павываро́чваць;
3. (вывихнуть) разг. вы́віхнуць, вы́круціць, мног. павыкру́чваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць;
4. (выворотить) вы́вернуць;
бу́ря вы́вернула берёзу бу́ра вы́вернула бяро́зу;
вы́вернуться
1. вы́круціцца, мног. павыкру́чвацца;
2. (перевернуться наизнанку) вы́вернуцца, мног. павываро́чвацца;
3. (вывихнуться) разг. вы́віхнуцца, вы́круціцца, вы́вернуцца, мног. павываро́чвацца;
4. перен. (из затруднительного положения) разг. вы́круціцца, мног. павыкру́чвацца.
вы́верт разг. выкрута́с, -су м., вы́верт, -ту м.;
челове́к с вы́вертом чалаве́к з выкрута́самі (вы́вертамі).
вы́вертеть сов., прост. вы́круціць, мног. павыкру́чваць; см. вы́вернуть 1.
выве́рчивать несов., прост. выкру́чваць;
выве́рчиваться страд. выкру́чвацца.
вы́вершить сов., обл. вы́вершыць, завяршы́ць;
вы́вершить стог вы́вершыць стог.