Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

спра́вочник даве́днік, -ка м.;

спра́вочный даве́дачны;

спра́вочное бюро́ бюро́ даве́дак.

спра́шивать несов.

1. (обращаться с вопросом) пыта́ць (каго), пыта́цца (у каго), запы́тваць (каго), запы́твацца (у каго);

2. (просить) прасі́ць;

3. (требовать) патрабава́ць; (взыскивать) спаганя́ць;

4. (вызывать) выкліка́ць; (звать) клі́каць; (требовать) патрабава́ць; см. спроси́ть;

спра́шиваться

1. (просить разрешения) пыта́цца (у каго); см. спроси́ться;

2. безл. / спра́шивается а) паўстае́ пыта́нне, трэ́ба запыта́цца; б) (в математических задачах) трэ́ба адказа́ць;

спра́шивается, ско́лько дней вы бу́дете э́то перепи́сывать паўстае́ пыта́нне (трэ́ба запыта́цца), ко́лькі дзён вы бу́дзеце гэ́та перапі́сваць.

спрессо́ванный спрасава́ны;

спрессова́ть сов. спрасава́ць;

спрессова́ться спрасава́цца;

спрессо́вывание спрасо́ўванне, -ння ср.;

спрессо́вывать несов. спрасо́ўваць;

спрессо́вываться возвр., страд. спрасо́ўвацца.