Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

служи́тельница слу́жка, -кі ж., служа́нка, -кі ж.

служи́ть несов.

1. в разн. знач. служы́ць;

служи́ть в а́рмии служы́ць у а́рміі;

служи́ть иску́сству служы́ць маста́цтву;

э́та ко́мната слу́жит мне библиоте́кой гэ́ты пако́й слу́жыць мне бібліятэ́кай;

2. (прислуживать) служы́ць, разг. слугава́ць;

служи́ть хозя́ину служы́ць (слугава́ць) гаспадару́;

3. (быть, являться) служы́ць, з’яўля́цца;

служи́ть приме́ром служы́ць (з’яўля́цца) пры́кладам;

служи́ть ве́рой и пра́вдой служы́ць ве́рай і пра́ўдай;

служи́ться безл. служы́цца;

как тебе́ там слу́жится? як табе́ там слу́жыцца?

слу́жка церк. слу́жка, -кі м.

слука́вить сов., разг. схітрава́ць.

слупи́ть сов., разг. злупі́ць, мног. пазлу́пліваць, садра́ць, мног. паздзіра́ць;

слупи́ться садра́цца, злупі́цца.

слу́пленный злу́плены, мног. пазлу́пліваны, садра́ны, мног. паздзіра́ны;

слу́пливать несов., разг. злу́пліваць, здзіра́ць;

слу́пливаться

1. здзіра́цца, злу́плівацца; см. слупи́ться;

2. страд. злу́плівацца, здзіра́цца; см. слу́пливать.