слаботокси́чный слабатаксі́чны.
Verbum
анлайнавы слоўнікслабото́чный
слабоу́мие
слабоу́мный прыдуркава́ты.
слабоуспева́ющий
1.
2.
3.
слабохара́ктерность слабахара́ктарнасць, -ці
слабохара́ктерный слабахара́ктарны.
сла́бый
1.
сла́бый уда́р сла́бы ўдар; (о больном, дряхлом человеке — ещё) няду́жы; (о снеге, ветре, морозе
сла́бый ребёнок сла́бае (няду́жае) дзіця́;
сла́бая наде́жда сла́бая надзе́я;
сла́бая во́ля сла́бая во́ля;
сла́бый свет сла́бае святло́;
сла́бый контро́ль сла́бы кантро́ль;
сла́бый чай сла́бы чай;
сла́бое госуда́рство сла́бая дзяржа́ва;
сла́бый отве́т сла́бы адка́з;
сла́бые стихи́ сла́быя ве́ршы;
сла́бый желу́док сла́бы жыво́т;
2. (не тугой, не плотный) сла́бкі;
сла́бый у́зел сла́бкі ву́зел;
◊
сла́бое ме́сто сла́бае ме́сца;
сла́бая сторона́ сла́бы бок;
сла́бая струна́ сла́бая струна́;
сла́бый пол сла́бы пол;
га́йка слаба́ (у кого) га́йка сла́бая (у каго).
сла́ва
1. сла́ва, -вы
во сла́ву Ро́дины на (у) сла́ву Радзі́мы;
2. (плохой отзыв, дурная репутация) нясла́ва, -вы
◊
на сла́ву на сла́ву, як ма́е быць;
сла́ва бо́гу дзя́куй бо́гу;
петь сла́ву (кому, чему) пець сла́ву (каму, чаму);
то́лько (одна́) сла́ва, что то́лькі (адна́) сла́ва, што.
Сла́вгород