сквита́ть 
Verbum
анлайнавы слоўніксквита́ться 
скви́тывать 
скви́тываться 
сквози́тьI 
в окно́ начина́ет сквози́ть з акна́ пачына́е цягну́ць (прадзіма́ць);
тут сквози́т тут прадзіма́е (ця́гне, прайма́е).
сквози́тьII 
1. (просвечивать) свіце́цца; (проглядывать) прагля́дваць;
сквозь ве́тви сквози́т лазу́рь праз галлё свіці́цца (прагля́двае) блакі́т;
2. 
в его́ слова́х сквози́ло неудово́льствие у яго́ сло́вах заўважа́лася (віда́ць была́, прагля́двала) нездаво́ленасць.
сквози́ться 
сквозно́й
1. (об отверстиях) навылётны;
сквозна́я ра́на навылётная ра́на;
сквозна́я дыра́ навылётная дзі́рка;
2. скразны́;
сквозна́я брига́да скразна́я брыга́да;
3. (просвечивающий) празры́сты; (редкий) рэ́дкі; (ажурный) ажу́рны;
◊
сквозно́й ве́тер скавы́ш;
сквозня́к 
сквозь предлог с 
пробира́ться сквозь толпу́ прабіра́цца праз (скрозь) нато́ўп;
я был гото́в сквозь зе́млю провали́ться я быў гато́вы скрозь зямлю́ правалі́цца;
◊
смотре́ть сквозь па́льцы глядзе́ць праз па́льцы;
сказа́ть сквозь зу́бы сказа́ць праз зу́бы;
смотре́ть сквозь при́зму глядзе́ць праз пры́зму;
смотре́ть сквозь ро́зовые очки́ глядзе́ць праз ружо́выя акуля́ры.