Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ваду́цский ваду́цкі.

ва́живатьI несов., многокр., разг.а́ста, не раз) вадзі́ць.

ва́живатьII несов., многокр., разг.а́ста, не раз) вазі́ць.

важне́йший важне́йшы, найважне́йшы, са́мы ва́жны;

важне́цкий прост. важне́цкі.

ва́жничанье разг. ва́жнічанне, -ння ср.;

ва́жничать несов., разг. ва́жнічаць;

ва́жно

1. нареч. ва́жна; (солидно) пава́жна;

2. в знач. сказ. ва́жна;

э́то не ва́жно гэ́та не ва́жна;

ва́жность

1. (значительность) ва́жнасць, -ці ж.;

э́то де́ло вели́кой ва́жности гэ́та спра́ва вялі́кай ва́жнасці;

2. (горделивость) ва́жнасць, -ці ж.; (солидность) пава́жнасць, -ці ж.;

говори́ть с ва́жностью гавары́ць з ва́жнасцю (з пава́жнасцю);

э́ка ва́жность така́я ва́жнасць;

велика́ ва́жность вялі́кая ва́жнасць;

ва́жный

1. (значительный) ва́жны;

ва́жное собы́тие ва́жная падзе́я;

2. (горделивый) ва́жны; (солидный) пава́жны;

ва́жный челове́к ва́жны (пава́жны) чалаве́к;

с ва́жным ви́дом з ва́жным (пава́жным) вы́глядам;

3. (хорошего качества) прост. до́бры, ва́жны.