Verbum

волчко́м нареч. ваўчко́м.

волчо́к

1. (игрушка) ваўчо́к, -чка́ м.;

2. (побег) сад. ато́жылак, -лка м.; па́растак, -тка м.

волчо́нок м. ваўчаня́ и ваўчанё, -ня́ці ср.

волше́бник чараўні́к, -ка́ м., чарадзе́й, -дзе́я м.;

волше́бница чараўні́ца, -цы ж., чарадзе́йка, -кі ж.;

волше́бно нареч. чаро́ўна;

волше́бный

1. чарадзе́йны;

волше́бная па́лочка чарадзе́йная па́лачка;

волше́бные ска́зки чарадзе́йныя ка́зкі;

2. перен. чаро́ўны;

волше́бная му́зыка чаро́ўная му́зыка;

3. волше́бный фона́рь уст. праекцы́йны ліхта́р;

волше́бство чараўні́цтва, -ва ср., чарадзе́йства, -ва ср.

волы́нить несов., разг. валаво́дзіць; (медлить) мару́дзіць.

волы́нка​^I муз. валы́нка, -кі ж.