Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

засту́женный разг. засту́джаны, мног. пазасту́джваны;

засту́живать несов., разг. засту́джваць;

засту́живаться разг. засту́джвацца.

засту́катьI сов. (застучать) засту́каць.

засту́катьII сов.

1. (захватить врасплох) прост. засту́каць;

засту́кать (засти́гнуть) во́ра на ме́сте преступле́ния засту́каць (заста́ць) зло́дзея на ме́сцы злачы́нства;

2. (убить ударами) прост. забі́ць, затаўчы́.

за́ступ м. жалязня́к, род. жалезняка́ м., рыдлёўка, -кі ж.

заступа́ть несов. заступа́ць.

заступа́ться несов. заступа́цца.

заступи́ть сов. заступі́ць;

заступи́ть чьё-л. ме́сто заступі́ць чыё-не́будзь ме́сца.

заступи́ться сов. заступі́цца.