засту́кать​II сов.

1. (захватить врасплох) прост. засту́каць;

засту́кать (засти́гнуть) во́ра на ме́сте преступле́ния засту́каць (заста́ць) зло́дзея на ме́сцы злачы́нства;

2. (убить ударами) прост. забі́ць, затаўчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)