Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зав (заведующий) разг. зага́дчык, -ка м.

зава́жживать несов. ляйца́ць.

зава́жничать сов., разг. зава́жнічаць, зафанабэ́рыцца.

зава́л зава́л, -лу м.;

зава́ленный

1. зава́лены, мног. пазава́льваны;

2. закі́нуты, мног. пазакіда́ны, пазакі́дваны, адкі́нуты, мног. паадкіда́ны, паадкі́дваны;

3. абва́лены, абу́раны, абру́шаны; см. завали́ть 1-3;

зава́ливание

1. зава́льванне, -ння ср.;

2. закі́дванне, -ння ср., адкіда́нне, -ння ср., адкі́дванне, -ння ср.;

3. абва́льванне, -ння ср., абу́рванне, -ння ср., абру́шванне, -ння ср.; см. зава́ливать 1-3;

зава́ливать несов.

1. в разн. знач. зава́льваць;

2. (запрокидывать) разг. закіда́ць, закі́дваць, адкіда́ць, адкі́дваць;

3. (обрушивать) разг. абва́льваць, абу́рваць, абру́шваць; см. завали́ть 1-3;

зава́ливаться

1. в разн. знач. зава́львацца;

2. (запрокидываться) разг. закіда́цца, закі́двацца, адкіда́цца, адкі́двацца;

3. (обрушиваться) разг. абва́львацца, абу́рвацца, абру́швацца;

4. (терпеть неудачу, проваливаться) прост. права́львацца; см. завали́ться 1-4;

5. страд. зава́львацца; абва́львацца, абу́рвацца, абру́швацца; см. зава́ливать 1, 3;

зава́лина, зава́линка пры́зба, -бы ж.;

завали́ть сов.

1. в разн. знач. завалі́ць, мног. пазава́льваць;

завали́ть пала́тку ве́тками завалі́ць пала́тку галлём;

ка́мни завали́ли пеще́ру камяні́ завалі́лі пячо́ру;

завали́ть стол кни́гами завалі́ць стол кні́гамі;

завали́ть магази́ны това́рами завалі́ць (пазава́льваць) магазі́ны тава́рамі;

его́ завали́ли рабо́той яго́ завалі́лі рабо́тай;

он завали́л всё де́ло ён завалі́ў усю́ спра́ву;

2. (запрокинуть) разг. закі́нуць, адкі́нуць;

завали́ть го́лову наза́д закі́нуць (адкі́нуць) галаву́ наза́д;

3. (обрушить) разг. абвалі́ць, абуры́ць, абру́шыць;

завали́ть сте́ну абвалі́ць (абуры́ць, абру́шыць) сцяну́;

4. (заложить — горло, уши и т. д.) безл., прост. залажы́ць;

у него́ от стра́ху и го́рло завали́ло у яго́ ад стра́ху і го́рла залажы́ла;