Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зва́ние в разн. знач. зва́нне, -ння ср.;

зва́ние профе́ссора зва́нне прафе́сара;

почётное зва́ние ганаро́вае зва́нне;

и зва́ния нет кого́-чего́ а ні зва́ння няма́ каго́-чаго́;

зва́нный прич. зва́ны, клі́каны, гука́ны; см. звать 1;

зва́ный прил. (о людях) про́шаны; (о вечере и т. п.) зва́ны;

зва́ный обе́д зва́ны абе́д.

зва́тельный грам. / зва́тельный паде́ж клі́чны склон;

зва́тельная фо́рма клі́чная фо́рма.

звать несов.

1. (призывать) зваць, клі́каць, гука́ць; (приглашать) запраша́ць, прасі́ць;

2. (именовать) зваць;

помина́й как зва́ли то́лькі яго́ і ба́чылі;

зваться зва́цца.

звезда́ зо́рка, -кі ж., зара́, -ры́ ж.;

вече́рняя звезда́ вячэ́рняя зо́рка;

у́тренняя звезда́ зара́нка, зарані́ца;

не́бо усе́яно звёздами не́ба ўсы́пана зо́ркамі;

звезда́ пе́рвой, второ́й величины́ астр. зо́рка пе́ршай, друго́й велічыні́;

неподви́жные звёзды астр. нерухо́мыя зо́ркі;

па́дающие звёзды астр. зні́чкі;

Поля́рная звезда́ Паля́рная зо́рка;

пятиконе́чная звезда́ пяціканцо́вая зо́рка;

о́рден Кра́сной Звезды́ о́рдэн Чырво́най Зо́ркі;

знак отли́чия «Ма́ршальская Звезда́» знак адро́знення «Ма́ршальская Зо́рка»;

путево́дная звезда́ пуцяво́дная зо́рка;

счастли́вая звезда́ шчаслі́вая зо́рка;

морска́я звезда́ зоол. марска́я зо́рка;

звёзд с не́ба не хвата́ет зо́рак з не́ба не хапа́е;

роди́ться под счастли́вой звездо́й нарадзі́цца пад шчаслі́вай зо́ркай;

звёзды счита́ть а) (мечтать) зо́ркі лічы́ць, луна́ць у надхма́р’і; б) (ротозейничать) варо́н страля́ць.

звездану́ть сов., прост. агрэ́ць, ба́цнуць, зае́хаць, джву́гнуць.

звездообра́зный зоркападо́бны.

звездопа́д зарапа́д, -ду м.