Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зы́бить несов., уст. зы́баць, калыха́ць;

зы́биться уст. зы́бацца, калыха́цца.

зы́бка прост. калы́ска, -кі ж.

зы́бкий

1. зы́бкі; (неопределённый — ещё) невыра́зны;

зы́бкая волна́ зы́бкая хва́ля;

зы́бкая пове́рхность мо́ря зы́бкая паве́рхня мо́ра;

зы́бкие очерта́ния невыра́зныя абры́сы;

2. (колеблющийся, неустойчивый) хі́сткі;

зы́бкая ло́дка хі́сткая ло́дка;

зы́бкий ум хі́сткі ро́зум;

зы́бко нареч.

1. зы́бка;

2. хі́стка; см. зы́бкий;

зы́бкость

1. зы́бкасць, -ці ж.;

2. перен. хі́сткасць, -ці ж.;

зыбу́н м. дрыгва́, -вы́ ж.;

зыбу́честь, см. зы́бкость;

зыбу́чий, см. зы́бкий.

зыбь ж. зыб, род. зы́бу м., зы́банне, -ння ср.;

мёртвая зыбь мёртвы зыб.