зам прост. наме́снік, -ка м.; разг. нам, род. на́ма м.
зама́занный
1. зама́заны, мног. пазама́званы; закітава́ны, мног. пазакіто́ўваны;
2. запэ́цканы, мног. пазапэ́цкваны, забру́джаны, мног. пазабру́джваны;
3. зама́заны; см. зама́зать;
зама́зать сов.
1. зама́заць, мног. пазама́зваць; (оконной замазкой) закітава́ць, мног. пазакіто́ўваць;
2. (запачкать) запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць, забру́дзіць, мног. пазабру́джваць;
3. перен. зама́заць;
◊
зама́зать глаза́ зама́заць во́чы;
зама́зать рот зама́заць рот;
зама́заться зама́зацца, мног. пазама́звацца, запэ́цкацца, мног. пазапэ́цквацца, забру́дзіцца, мног. пазабру́джвацца.
зама́зка ж.
1. (действие) зама́званне, -ння ср.; (окон) закіто́ўванне, -ння ср., кітава́нне, -ння ср.;
2. (вещество для замазывания) зама́зка, -кі ж.; (оконная) кіт, род. кі́ту м.;
замазу́ля разг. му́рза, -зы ж.;
зама́зывание
1. зама́званне, -ння ср.; (оконной замазкой) закіто́ўванне, -ння ср., кітава́нне, -ння ср.;
2. перен. зама́званне, -ння ср.;
зама́зывать несов.
1. зама́зваць; (оконной замазкой) закіто́ўваць, кітава́ць;
2. перен. зама́зваць;
зама́зываться
1. зама́звацца, пэ́цкацца, забру́джвацца; см. зама́заться;
2. страд. зама́звацца; закіто́ўвацца, кітава́цца; см. зама́зывать.