Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

запо́рный запо́рны; см. запо́рI.

запоро́жец ист. запаро́жац, -жца м.

Запоро́жская о́бласть Запаро́жская во́бласць.

запоро́жский запаро́жскі.

Запоро́жье г. Запаро́жжа, -жжа ср.

запо́ротыйI засе́чаны, захваста́ны; см. запоро́тьI.

запо́ротыйII прост. сапсава́ны; см. запоро́тьII.

запоро́тьI сов., разг. (засечь розгами) засячы́, захваста́ць.

запоро́тьII сов., прост. (испортить) сапсава́ць.

запорошённый

1. зацяру́шаны, мног. пазацяру́шваны;

2. запару́шаны; мног. пазапару́шваны; см. запороши́ть;