запо́р​I м. (приспособление для запирания) запо́р; (замок) замо́к, -мка́ м.; (задвижка) за́саўка, -кі ж.; (засов) зава́ла, -лы ж.;

взять на запо́р узя́ць на запо́р (замо́к);

дверь на запо́ре дзве́ры на замку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)