Verbum

ски́снуть сов.

1. скі́снуць;

2. перен., разг. раскі́снуць;

ски́снуться разг. скі́снуцца.

ски́сший скі́слы.

скит скіт, род. скі́та м.

скита́лец бадзя́га, -гі м.; вандро́ўнік, -ка м.;

скита́лица бадзя́га, -гі ж.; вандро́ўніца, -цы ж.;

скита́льческий бадзя́жны; вандро́ўніцкі;

скита́льчество бадзя́нне, -ння ср., блука́нне, -ння ср.; вандро́ўніцтва, -ва ср.

скита́ние бадзя́нне, -ння ср., блука́нне, -ння ср.; вандрава́нне, -ння ср.;

скита́ться несов. бадзя́цца, блука́ць; вандрава́ць.