Verbum

вта́чка ж.

1. (действие) уто́чка, -кі ж., уто́чванне, -ння ср., ушы́ўка, -кі ж., ушыва́нне, -ння ср.;

2. (втачанный кусок) ушы́ўка, -кі ж.

вта́щенный

1. уця́гнуты;

2. усця́гнуты; см. втащи́ть;

втащи́ть сов.

1. уцягну́ць, мног. паўця́гваць;

2. (наверх) усцягну́ць;

втащи́ться разг.

1. уцягну́цца;

2. (наверх) усцягну́цца.

втека́ть несов. уцяка́ць, уліва́цца.

втемя́шенный убі́ты ў галаву́;

втемя́шивать несов. убіва́ць у галаву́;

втемя́шить сов., прост. убі́ць у галаву́;

втемя́шиться прыйсці́ (убі́цца) у галаву́.

втере́ть сов. уце́рці;

втере́ть мазь в ко́жу уце́рці мазь у ску́ру;

◊

втере́ть очки́ пусці́ць пыл (дым) у во́чы, пусці́ць тума́н, зама́заць во́чы;