Verbum

сли́тный

1. злі́тны, злу́чны;

2. / сли́тное предложе́ние грам. сказ з аднаро́днымі чле́намі.

сли́ток злі́так, -тка м.;

сли́тый злі́ты, мног. пазліва́ны.

слить сов., в разн. знач. зліць, мног. пазліва́ць; (о сливках — ещё) зняць;

слить во́ду зліць ваду́;

слить сли́вки с молока́ зліць (зняць) вяршо́к з малака́;

слить две гру́ппы уча́щихся зліць дзве гру́пы навучэ́нцаў;

слиться злі́цца, мног. пазліва́цца;

ручьи́ слили́сь в ре́чку ручаі́ злілі́ся (пазліва́ліся) у рэ́чку;

слиться с коллекти́вом злі́цца з калекты́вам.

слицеме́рничать сов., разг. скрываду́шнічаць.

слича́ть несов. параўно́ўваць, звяра́ць;

слича́ться страд. параўно́ўвацца, звяра́цца;

сличе́ние ср. параўна́нне, -ння ср., параўно́ўванне, -ння ср., зве́рка, -кі ж.;

сличённый параўнава́ны, зве́раны;