возбуди́ться узбудзі́цца; (взволноваться) усхвалява́цца, узру́шыцца; (распалиться) распалі́цца.
Verbum
анлайнавы слоўніквозбужда́емость узбуджа́льнасць, -ці
возбужда́емый узбуджа́льны;
возбужда́ть
1. (вызывать) выкліка́ць; (пробуждать) узбуджа́ць, абуджа́ць;
возбужда́ть удивле́ние выкліка́ць здзіўле́нне;
возбужда́ть аппети́т выкліка́ць апеты́т;
возбужда́ть де́ятельность узбуджа́ць (абуджа́ць) дзе́йнасць;
2. (поднимать, предлагать на обсуждение) узніма́ць, узбуджа́ць; (начинать) распачына́ць; заво́дзіць;
возбужда́ть вопро́с узніма́ць пыта́нне;
возбужда́ть проце́сс про́тив кого́-л. распачына́ць працэ́с су́праць каго́-не́будзь;
возбужда́ть де́ло о чём-л. заво́дзіць спра́ву аб чым-не́будзь;
3. (настраивать) настро́йваць;
возбужда́ть одни́х про́тив други́х настро́йваць адны́х су́праць другі́х;
4. (приводить в состояние нервного подъёма) узбуджа́ць; (волновать) хвалява́ць, узруша́ць; (распалять) распа́льваць;
возбужда́ться
1. узбуджа́цца; (волноваться) хвалява́цца, узруша́цца; (распаляться) распа́львацца;
2.
возбужда́юще
возбужда́ющий
1.
2.
возбужда́ющие сре́дства
возбужде́ние
1. (действие) выкліка́нне, -ння
2. (состояние) узбу́джанасць, -ці
возбуждённо
возбуждённость узбу́джанасць, -ці