Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

внуши́тельность зна́чнасць, -ці ж.; пава́жнасць, -ці ж.;

внуши́тельный (значительный) зна́чны; (важный) пава́жны; (большой) вялі́кі; (крупный) буйны́;

внуши́ть сов.

1. (вызвать) вы́клікаць; (возбудить) абудзі́ць; (вселить) усялі́ць, пасялі́ць, нада́ць; (навеять) наве́яць; (при помощи гипноза) унушы́ць;

2. навучы́ць; (уговорить) угавары́ць; (подговорить) намо́віць; (убедить) перакана́ць; см. внуша́ть.

вню́хаться сов., прост. уню́хацца;

вню́хиваться несов. уню́хвацца.

вня́тно нареч.

1. выра́зна;

2. зразуме́ла; см. вня́тный;

вня́тность

1. выра́знасць, -ці ж.;

2. зразуме́ласць, -ці ж.; см. вня́тный;

вня́тный

1. (отчётливый) выра́зны;

2. (понятный) зразуме́лы.

внять сов. пачу́ць (каго, што), паслу́хаць, паслу́хацца (каго, чаго).

во, см. в.