вну́чек
Verbum
анлайнавы слоўніквну́ченька
вну́чка уну́чка, -кі
внучо́нок
внуша́емость
внуша́ть
1. (вызывать) выкліка́ць; (возбуждать) абуджа́ць; (вселять) усяля́ць, пасяля́ць, надава́ць; (навевать) навява́ць; (лечить внушением) унуша́ць;
э́то внуша́ет мне отвраще́ние гэ́та выкліка́е (абуджа́е) у мяне́ агі́ду;
его́ вид внуша́ет мне опасе́ние за его́ здоро́вье яго́ вы́гляд выкліка́е ў мяне́ (пасяля́е ў мяне́, навява́е мне) бо́язь за яго́ здаро́ўе;
внуша́ть страх выкліка́ць страх;
2. (поучать) навуча́ць; угаво́рваць; (подговаривать) намаўля́ць; (убеждать) перако́нваць;
всегда́ внуша́л ему́, что необходи́мо занима́ться заўсёды ўгаво́рваў (перако́нваў) яго́, што трэ́ба займа́цца;
внуша́ться
внуше́ние
1. выкліка́нне, -ння
2. (наущение) намо́ва, -вы
он де́йствует по внуше́нию прия́телей ён дзе́йнічае па намо́ве пры́яцеляў;
она́ не слу́шалась внуше́ний яна́ не слу́халася пара́д (угаво́раў);
3. (выговор) вымо́ва, -вы
сде́лать стро́гое внуше́ние зрабі́ць стро́гую вымо́ву (стро́гі напамі́нак);
4. унушэ́нне, -ння
ма́ссовое внуше́ние ма́савы гіпно́з;
лечи́ть внуше́нием лячы́ць унушэ́ннем (гіпно́зам);
внушённый
1. вы́кліканы; абу́джаны; усе́лены, пасе́лены, нада́дзены; наве́яны;
2. наву́чаны; угаво́раны; намо́ўлены; перакана́ны;
внуши́тельно