Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чуде́сно нареч.

1. цудо́ўна; дзіво́сна; чарадзе́йна;

2. цудо́ўна; см. чуде́сный;

чуде́сность

1. цудо́ўнасць, -ці ж.; дзіво́снасць, -ці ж.; чарадзе́йнасць, -ці ж.;

2. цудо́ўнасць, -ці ж.; см. чуде́сный;

чуде́сный

1. (являющийся чудом) цудо́ўны; (удивительный, необычайный) дзіво́сны; (волшебный) чарадзе́йны;

ве́ра в чуде́сное ве́ра ў дзіво́сы (цу́ды);

чуде́сное спасе́ние дзіво́снае выратава́нне;

2. (чудный, прекрасный) цудо́ўны;

чуде́сный день цудо́ўны дзень;

у него́ чуде́сный вид у яго цудо́ўны вы́гляд.

чу́дик прост., см. чуда́к.

чуди́ла м. и ж., прост. дзіва́к, -ка́ м.; дзіва́чка, -кі ж.

чуди́ть несов., разг. дзіва́чыць.

чу́диться несов. здава́цца;

мне чу́дится безл. мне здае́цца;

ему́ чу́дится стук яму́ здае́цца стук.

чу́дище уст., см. чудо́вище.

чу́дно нареч. цудо́ўна.

чудно́ нареч., разг. дзі́ўна;