закопа́ться закапа́цца, мног. пазако́пвацца.
закопёрщик
1. спец. закапёршчык, -ка м.;
2. (зачинщик) перен., прост. завада́тар, -ра м., зачы́ншчык, -ка м.; (верховод) верхаво́д, -да м.;
закопёрщица
1. спец. закапёршчыца, -цы ж.;
2. (зачинщица) перен., прост. завада́тарка, -кі ж., зачы́ншчыца, -цы ж.; (верховодка) верхаво́дка, -кі ж.
закопоши́ться сов., разг. зашавялі́цца, заварушы́цца; (начать беспорядочно двигаться) закішэ́ць.
закопте́вший заку́раны, закуро́дымлены, закурады́млены;
закопте́лый заку́раны, закуро́дымлены, закурады́млены;
закопте́ть сов. заку́раць, мног. пазаку́рваць;
закопти́ть сов.
1. (мясо и т. п.) завэ́ндзіць;
2. (покрыть копотью) закуры́ць, мног. пазаку́рваць, закуро́дыміць, закурады́міць;
3. (начать испускать копоть) закурэ́ць, закуро́дымець, закурады́мець; см. копти́ть;
закопти́ться
1. (о мясе и т. п.) завэ́ндзіцца;
2. (покрыться копотью) заку́раць, мног. пазаку́рвацца, закуро́дыміцца, закурады́міцца.
закопчённый
1. (о мясе и т. п.) завэ́нджаны;
2. (покрытый копотью) заку́раны, мног. пазаку́рваны, закуро́дымлены, закурады́млены.