Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

станни́н хим., мин. стані́н, -ну м.

станни́т хим. стані́т, -ту м.

станови́тьсяI несов., в разн. знач. станаві́цца; см. статьI.

станови́тьсяII несов. рабі́цца, станаві́цца; см. статьII 3.

станови́ще в разн. знач. станаві́шча, -шча ср.

становле́ние станаўле́нне, -ння ср.

станово́йI прям., перен. (центральный, главный) станавы́;

станово́й хребе́т перен. станавы́ хрыбе́т.

станово́йII уст.;

1. прил. станавы́;

станово́й при́став станавы́ пры́стаў;

2. сущ. станавы́, -во́га м.

Станово́й хребе́т Станавы́ хрыбе́т.

стано́кI м.;

1. техн. стано́к, -нка́ м., варшта́т, -та м.;

2. (пулемёт, орудия) стано́к, -нка́ м.;

3. (приспособление при ковке лошадей) стано́к, -нка́ м.;

4. (стойло) правары́на, -ны ж., сто́йла, -ла ср.