станово́йII уст.;

1. прил. станавы́;

станово́й при́став станавы́ пры́стаў;

2. сущ. станавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)