Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заключи́ть сов.

1. (в тюрьму и т. п.) пасадзі́ць; зняво́ліць;

2. (сделать вывод) зрабі́ць вы́вад, вы́весці;

3. (окончить) ско́нчыць;

он заключи́л своё выступле́ние призы́вом ён ско́нчыў сваё выступле́нне за́клікам;

4. (договор, мир и т. п.) заключы́ць.

закля́сть сов. заклясці́;

закля́сться закля́сціся; зарачы́ся;

закля́тие ср., уст.

1. закля́цце, -цця ср.;

2. (клятва) заро́к, -ку м.;

закля́тый закля́ты.

зако́ванный закава́ны, мног. пазако́ўваны;

закова́ть сов.

1. закава́ць, мног. пазако́ўваць;

2. (повредить копыто) закава́ць, задратава́ць, засячы́;

зако́вка ж.

1. (действие) зако́ўка, -кі ж., зако́ўванне, -ння ср.;

2. (повреждение копыта при неправильной ковке) зако́ўка, -кі ж., задро́т, -ту м.;

зако́вывание зако́ўванне, -ння ср.;

зако́вывать несов. зако́ўваць;