заключи́ть сов.

1. (в тюрьму и т. п.) пасадзі́ць; зняво́ліць;

2. (сделать вывод) зрабі́ць вы́вад, вы́весці;

3. (окончить) ско́нчыць;

он заключи́л своё выступле́ние призы́вом ён ско́нчыў сваё выступле́нне за́клікам;

4. (договор, мир и т. п.) заключы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)