Verbum

взви́деть / я (он) не взви́дел све́та у мяне́ (у яго́) ста́ла цёмна (пацямне́ла) у вача́х.

взвизг м., разг. віск, род. ві́ску м., піск, род. пі́ску м.;

взвизгивание паві́скванне, -ння ср., вішча́нне, -ння ср., папі́скванне, -ння ср., пішча́нне, -ння ср.;

взвизгивать несов. паві́скваць, вішча́ць, папі́скваць, пішча́ць;

взвизгнуть сов., однокр. завішча́ць, запішча́ць.

взвинти́ть сов.

1. (цены) нагна́ць, узня́ць;

2. (нервы) узбудзі́ць, узру́шыць, напру́жыць;

взвинти́ться (о нервах) узбудзі́цца, узру́шыцца, напру́жыцца.

взви́нченность узбу́джанасць, -ці ж.; см. взви́нченный​ ²;

взви́нченный

1. нагна́ны, узня́ты;

2. узбу́джаны, узру́шаны, напру́жаны; см. взвинти́ть;

взви́нчивание

1. наганя́нне, -ння ср., узніма́нне, -ння ср.;

2. узбуджэ́нне, -ння ср., узрушэ́нне, -ння ср., напру́жанне, -ння ср.; см. взви́нчивать;